1. نوع ارتودنسی:
یکی از مهمترین عوامل تعیینکننده هزینه ارتودنسی، نوع روش انتخابی است. روشهای مختلفی برای ارتودنسی وجود دارد که شامل موارد زیر میشود:
ارتودنسی فلزی: این نوع ارتودنسی که شامل براکتهای فلزی است، یکی از قدیمیترین و ارزانترین روشهاست.
ارتودنسی سرامیکی: براکتهای این نوع از مواد شفاف یا همرنگ دندان ساخته شدهاند و هزینه بیشتری نسبت به ارتودنسی فلزی دارند.
ارتودنسی نامرئی (اینویزیلاین): این نوع ارتودنسی از پلاکهای شفاف و متحرک استفاده میکند و به دلیل زیبایی و راحتی بیشتر، هزینه بالاتری دارد.
ارتودنسی لینگوال: در این روش، براکتها در پشت دندانها قرار میگیرند و هزینه آن به دلیل پیچیدگی بیشتر، بالاتر است.
2. شدت مشکل دندانی:
هزینه ارتودنسی همچنین به میزان پیچیدگی و شدت ناهنجاری دندانی بستگی دارد. مواردی که نیاز به درمان طولانیتر یا مداخلات بیشتری دارند، معمولاً هزینه بالاتری به همراه خواهند داشت.
سایر مقالات : هزینه جرم گیری دندان
3. طول مدت درمان:
مدت زمان مورد نیاز برای تکمیل درمان نیز تأثیر زیادی بر هزینه دارد. هرچه درمان طولانیتر باشد، هزینه بیشتری نیز به دنبال خواهد داشت. درمانهای ارتودنسی معمولاً بین 12 تا 24 ماه طول میکشند، اما در برخی موارد ممکن است تا سه سال یا بیشتر نیز طول بکشد.
4. مکان جغرافیایی و تجربه دندانپزشک:
هزینههای ارتودنسی بسته به شهری که در آن زندگی میکنید و تجربه و شهرت دندانپزشک متفاوت است. معمولاً در شهرهای بزرگتر و مناطق با هزینههای زندگی بالاتر، هزینههای درمان نیز بیشتر است. همچنین، دندانپزشکان با تجربه بیشتر معمولاً هزینههای بالاتری دریافت میکنند.
هزینههای جانبی و نگهداری
علاوه بر هزینههای اصلی ارتودنسی، هزینههای جانبی نیز باید در نظر گرفته شود. این هزینهها ممکن است شامل جلسات تنظیم دورهای، تهیه ریتینر پس از برداشتن براکتها، و مراقبتهای خاصی باشد که برای حفظ نتایج درمان لازم است.
بیمه و تأمین هزینهها
بسیاری از بیمههای دندانپزشکی هزینههای ارتودنسی را پوشش نمیدهند، یا تنها بخشی از آن را پرداخت میکنند. با این حال، برخی از بیمهها ممکن است بخشی از هزینهها را تحت شرایط خاصی پوشش دهند. توصیه میشود قبل از شروع درمان، شرایط بیمه خود را بررسی کنید و از میزان پوشش آن آگاه شوید.
سایر مقالات : ارتودنسی ثابت