shafanews

عمومی

shafanews

عمومی

در انتخاب نوع جراحی لاغری باید به چه نکاتی توجه داشت؟

انتخاب نوع جراحی لاغری کار آسانی نیست و تا حد زیادی بستگی به نظر بهترین جراح لاغری دارد اما در انتخاب هر یک بهتر است به نکات زیر توجه داشته باشید تا در نهایت انتخابی مناسب انجام دهید.

جراحی اسلیو، مضر برای ریفلاکس معده 

در عمل لاغری معده حدود ۷۰ درصد معده برداشته می شود تا به این طریق فرد کمتر غذا خورده و در نتیجه میزان کالری دریافتی وی کاهش پیدا کند. در این جراحی روده دستکاری نمی شود و برخلاف بای پس معده، تنها معده کوچک می شود. همچنین پس از این جراحی، بیمار دیر تر احساس گرسنگی می کند، زیرا هورمون اشتها یا گرلین که در انتهای معده واقع شده، دیگر وجود نخواهد داشت. این جراحی برای افرادی که به بیماری ریفلاکس معده مبتلا هستند، توصیه نمی شود. همچنین بیمار پس از جراحی اسلیو معده با سرعت کمتری نسبت به بای پس معده وزن کم می کند. البته این مسئله موجب می شود تا بیماران اسلیو معده کمتر دچار افتادگی پوست پس از جراحی لاغری شوند.

بای پس معده، درمان دیابت

در جراحی بای پس، بخش فوقانی معده بر داشته شده و بخشی از روده کوچک به باقی مانده ی معده متصل می شود. بنابراین این جراحی علاوه بر کوچک کردن معده، موجب کاهش جذب غذا نیز می شود. بای پس معده می تواند در اکثر موارد موجب درمان دیابت شود. یکی از عوارض شایع بای پس معده، سندروم دامپینگ است که در اثر آن بیمار قادر به خوردن غذاهای پر شکر و پر کالری نخواهد بود. در صورت مصرف، ضربان قلب بالا رفته، بدن عرق کرده و درد های شکمی به سراغ فرد خواهد آمد. در برخی موارد بیمار دچار اسهال نیز می شود.

بیشتربخوانید.... رژیم لاغری

حلقه معده، عدم توانایی مصرف نوشابه

طی جراحی حلقه معده، به دور معده یک حلقه قرار داده می شود که در اکثر موارد قابل تنظیم است. حلقه قابل تنظیم معده نسبت به اسلیو و ساسی بای پس معده، کمتر تهاجمی بوده و بیماران با سرعت کمتری وزن کم می کنند. پس از جراحی حلقه معده باید از مصرف نوشیدنی های پرکالری و نوشابه ها خودداری کرد.

بالون معده، روشی منسوخ شده

این روش که امروزه دیگر طرفدار ندارد، شامل قرار دادن بالون در معده به منظور کاهش حجم آن و کم خوری می باشد. در این روش جراح، بالونی را توسط آندوسکوپ به درون معده برده و آن قسمت باد می شود. این بالون باید پس از مدتی از بدن خارج شود که در این صورت بیمار ممکن است دوباره وزن اضافه کند

بیشتربخوانید ... عمل لاغری پیکر تراشی

آیا دندان کج من به وسیله ارتودنسی صاف می شود یا نه؟

دندان کج را می توان به وسیله درمان ارتودنسی صاف کرد. معایب دیگر دندان ها را هم به وسیله این درمان می توان به طور کامل برطرف کرد. از طرفی امروزه درمان های دیگری برای صاف نشان دادن دندان و لبخند زیبا وجود دارد. استفاده از روکش های دندان (ونیرها) بر روی دندان کج از جمله این روش ها است. هنگامی که بهترین متخصص ارتودنسی دندان های این شخص را قبل از درمان نگاه می کند می تواند ایرادات زیادی در آن ببیند که به این شرح است: این فرد دارای دندان کج است. دردندان های فک بالای این شخص تراکم و در دندان های فک پایین او فاصله وجود دارد در لبه دندان های او در محل گاز گرفتن تراشه هایی وجود دارد. احتمال دارد این آسیب به طور مستقیم به مال اکلوژن او مربوط باشد. خط لثه در سراسر دندان های جلو بالا و پایین این فرد نا منظم است. دندان سانترال ( دندان وسط و شماره یک در بالا) او نسبتا بیش از حد بالا و دندان لترال کناری او تا حدودی کوتاه است. در مقایسه سطح راست و چپ لثه شما می توانید عدم تعادل ها را ببینید.

الف) مقایسه بین زمان  و انتخاب نوع درمان 

درمان ارتودنسی ساده برای صاف کردن دندان کج این نمونه به زمانی بین یک تا دو سال برای تکمیل درمان نیاز دارد. در حالی که انتخاب روکش و یا ونیر ها که به طور معمول درعرض چند هفته ساخته می شوند. آنها می توانند از انواع مختلفی از تکنیک های ارتودنسی و گزینه های درمانی بیشتری استفاده ببرند. از جمله اصلاح فرم و موقعیت دندان ها به وسیله ارتودنسی نامرئی که در دسترس هستند.

ب) مقایسه هزینه

هزینه درمان ارتودنسی می تواند یک نگرانی محسوب شود. اما گرفتن نتایج همیشگی در مقابل هزینه روکش که حداقل هشت دندان را باید شامل شود نشان می دهد که هزینه هر دو درمان تقریبا برابر است..

ج) معایب دیگر روکش دندان

اگر شما دندان های خود را به وسیله لمینت دندان زیبا کرده اید حتما می دانید که انجام این کار یعنی برداشتن بخشی از ساختار سالم دندان . این عمل می تواند پتانسیل خرابی و عواقب غیر منتظره ای را شامل شود. همچنین این عمل به خودی خود در دراز مدت سلامت بافت لثه و اطراف آن را می تواند به خطر بیندازد.

بیشتربخوانید... ارتودنسی ثابت دو فک با ریتینر

مدت زمان درمان و مراحل ارتودنسی

عوامل زیادی در جابجایی دندان‌ها دخیل هستند به طوری که حتی بهترین متخصص ارتودنسی هم نمی‌تواند قبل از درمان در مورد این تغییرات و مدت زمان لازم برای ارتودنسی اظهار نظر کند. متوسط طول درمان ارتودنسی درکودکان و جوانان بین 12 تا 18 ماه است. درمان ممکن است کمتر یا بیشتر از این زمان نیز به طول بینجامد. ما می‌توانیم به صورت تقریبی زمان مورد نیاز برای ارتودنسی را تخمین بزنیم ولی نمی‌توانیم در مورد زمان دقیق ارتودنسی نظر مشخصی بدهیم. واقعیت این است که واکنش اشخاص به درمان ارتودنسی متفاوت است و مدت زمان ارتودنسی برای روش‌های درمانی مختلف، متفاوت است. عوامل زیادی وجود دارد که روی سرعت و مدت ارتودنسی دندان تأثیر دارد که عبارتند از:

جدی و مشکل بودن مورد درمانی شما

یکی از مراحل مهم گردآوری اطلاعاتی است که تشخیص مشکل ارتودنسی و تعیین دوره درمان را ممکن می کند. معمولاً زمان بیشتری برای ارتودنسی دندان‌هایی که مشکلات جدی‌تری دارند مورد نیاز است.

بیشتربخوانید... درد ارتودنسی

ملاقات‌ و ویزیت‌های منظم

اگر شما به صورت منظم نزد ما نیایید ما هم نمی‌توانیم درمان های ارتودنسی را به صورت منظم تنظیم کنیم! یک ارتودنسی بدون نظارت منظم به خوبی کار نخواهد کرد و احتمالاً باعث آسیب هم خواهد شد. طول دوره درمان ارتودنسی برای بیمارانی که قرارهای ویزیت خود را کنسل کرده یا به آنها بی توجه هستند به کندی پیش می‌رود.

انواع ارتودنسی و جابجایی دندان‌ها

شما ممکن است تبلیغاتی راجع به ارتودنسی سریع ببینید. آگاه باشید که می‌توان دندان‌ها را به سرعت در محل درست خود قرار داد ولی غالباً بهتر است مطمئن شوید ریشه دندان‌ها هم در محل درست خود قرار گرفته‌اند. در صورتی که ریشه دندان‌ها در محل درست خود قرار بگیرند احتمال بازگشت دندان‌ها به محل‌های قبلی کمتر می‌شود. ارتودنسی ثابت (چسبیدن براکت ها به دندان‌ها) نسبت به براکت هایی که نمی‌توان آنها را از دهان درآورد کنترل بهتر و موثرتری بر دندان‌ها و قرار گرفتن ریشه‌ها در محل درست دارند. آن‌ها باعث کند شدن جابجایی دندان‌ها نمی‌شوند بلکه اثر بهتر و موثری تر روی دندان دارند.از عوارض ارتودنسی متحرک، امکان جابه جایی آن از محل خود است که ممکن است باعث شود دوره درمان به درستی طی نشود. دکتر متخصص ارتودنسی به شما خواهد گفت که برای دندان‌های شما چه نوع براکتی مناسب است.

بیشتر بخوانید... تغذیه در حین درمان ارتودنسی

 

رویش اولین دندان دائمی، اولین دندان دائمی کی در میاید؟

به طور معمول اولین دندان دائمی  در 6 یا 7  سالگی رویش می کند. این در حالی است که در محل رویش این دندان قبلا دندانی وجود نداشته است. به همین خاطر است که والدین اغلب این دندان را با دندان های شیری اشتباه گرفته و از آن مراقبت لازم را به عمل نمی آورند. این دندان دائمی در شکل ظاهری صورت و زیبایی لبخند تاثیر بسزایی دارد و سلامت آن وابسته به سلامت دیگر دندان ها می باشد.به محض در آمدن اولین دند ان های دائمی بهتر است به یک دندانپزشک خوب یا متخصص درمان های ارتودنسی مراجعه کنید.(برای آشنای با بهترین متخصص ارتودنسی در کرج و تهران می توانید به سایت کلینیک دندانپزشکی ما مراجعه کنید.) تعداد بسیاری از مراجعین دندانپزشکی که به ارتودنسی معرفی می شوند در خصوص حفظ یا کشیدن همین دندانی است که در سن 6 سالگی  رویش پیدا کرده است. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و عدم مراقبت لازم از آنها باعث شده که این دندان خراب شود. در حوالی سنین 6 تا 8 سالگی چهار دندان دائمی در بالا و چهار دندان دائمی در پایین ظاهر می شوند. تا سن 12 سالگی به طور معمول باید 20 دندان شیری هر کودک جای خود را به 20 دندان دائمی جایگزین داده باشد. به این ترتیب با احتساب: چهار دندان دائمی که از شش سالگی در دهان کودک وجود داشته چهار دندان آسیاب دوم که در دوازده سالگی رویش می کنند مجموعا در سن دوازده سالگی 28 دندان در دهان کودک وجود دارد. همچنین با توجه به اختلاف اندازه ای که بین دندان های شیری و دائمی وجود دارد. با توجه به حضور همه دندان ها در این مقطع سنی، همه این عوامل باعث شده است که این زمان دوره طلایی ارتودنسی دندان نامیده  شود. (شما در این دوره میتوانید درمان ارتودنسی بزرگسالان دو مرحله ای یا ارتودنسی ثابت را آغاز کنید.)

چند حقیقت جالب در مورد زمان رویش دندان دائمی کودکان

·         دختران به طور کلی قبل از پسران دندان دائمی خود را در می آورند

·         دندان های پایین معمولا قبل از دندان های بالایی بیرون می زنند

·         در هر فک دندان ها به صورت قرینه رویش می کنند یکی در سمت راست و یکی در سمت چپ

·         دندان های شیری به نسبت دندان های دائمی از لحاظ اندازه کوچکتر و سفید تر هستند

بیشتربخوانید... ارتودنسی صورت نامتقارن

 

آیا ریتینر هاولی (Hawley) برای ارتودنسی کودکان مناسب است؟

انتخاب ارتودنسی دندان  برای فرزند شما یک تصمیم مهم است، اما بریس‌ها لبخندی سالم به فرزندتان ارائه می‌دهند که نه تنها عالی به نظر می‌رسد، بلکه می‌توانند از بروز پوسیدگی دندان، مشکلات فک و غیره جلوگیری کنند. وقتی بریس‌ها برداشته می‌شوند، متخصص درمان های ارتودنسی لازم می داند کودک شما از یک ریتینر یا نگهدارنده استفاده کند .

چرا کودکتان باید از ریتینر یا نگهدارنده استفاد کند؟

پس از صرف زمان و هزینه برای بریس، نگه دارنده برای حفظ موقعیت دندان‌ها ضروری است. پس از برداشتن بریس، دندان‌ها شروع به سکنی گزینی در یک مکان پایدارتر می‌کنند. جویدن غذا، گاز گرفتن و حتی صحبت کردن می‌تواند بر قرار گرفتن آن‌ها تأثیر بگذارد. استفاده از نگهدارنده این اطمینان را حاصل می‌کند که دندان‌ها در موقعیت مناسب برای مدت طولانی قرار خواهند گرفت.

بیشتربخوانید... ارتودنسی دندان پیش

چند نوع نگهدارنده وجود دارد؟

نگهدارنده هاولی

اولین نگهدارنده متحرک، نگهدارنده هاولی نامیده می‌شود. این نگهدارنده از سیم‌های فلزی و اکریلیک محکمی ساخته شده است که برای تناسب با دهان قالب گیری می‌شود. اکریلیک در رنگ‌های مختلف وجود دارد و می‌تواند برای کودک شما سفارشی ساخته شود.

بیشتر بخوانید... ارتودنسی تیکه ای

مزایای نگهدارنده هاولی:

·         می‌تواند به گونه‌ای تنظیم شود که موقعیت دندان‌های کودک شما را بهبود ببخشد.

·         از نگهدارنده اسیکس قوی تر است.

·         می‌توانند تعمیر شوند.

معایب نگهدارنده هاولی:

·         سیم فلزی روی دندان‌های جلو بسیار قابل توجه است.

·         می تواند بیش از نگهدانده اسیکس گفتار را تحت تاثیر قرار دهد، هر چند هر دو نوع می‌توانند شیوه صحبت کردن را تغییر دهند.

ریتینر یا نگهدارنده اسیکس یا نگهدارند‌ه‌های شفاف

نگهدارنده متحرک دوم، نگهدارنده اسیکس نامیده می‌شود. این نگهدارنده شفاف، و قابل جابجایی است که متناسب با تمام دندان‌های شما است و شبیه قالب اینویزیلاین (ارتودنسی نامرئی) می‌باشد. هیچ سیمی وجود ندارد و به سختی دیده می‌شود.

مزایای نگهدارنده اسیکس:

·         به دلیل شکل و رنگ نامرئی آن‌ها به سختی مورد توجه قرار می‌گیرند.

·         حداقل تداخل را با تمیز نگه داشتن دهان به همراه دارد.

معایب نگهدارنده اسیکس:

·         در صورت لزوم نمی‌توانند تنظیم شوند آن‌ها باید جایگزین شوند

·         نمی‌توانند تعمیر شوند باید تعویض گردند

نگهدارنده زبانی فک پایین

 نوع سوم نگهدارنده دائمی است و نگهدارنده زبانی پیوندی پایینی نامیده می‌شود. این نگهدارنده یک نوار فلزی است که در داخل دندان‌های جلویی فک پایین شما قرار می‌گیرد. هر انتهای آن به دندان‌های نیش شما متصل می‌شود و در آن‌جا نگه داشته می‌شوند تا موقعیت دندان‌های پایین را حفظ کنند.